حماسه 9 دی و پایان یک توهم چند ماهه

حماسه‌ای که مردم ایران با حضور میلیونی خود در 9 دی آفریدند، سه تاثیر متفاوت بر سه گروه مختلف داشت. اول باعث دلگرمی و احساس غرور و قدرت خود مردم ایران و دوستان انقلاب در داخل و سراسر دنیا شد. دوم خشم و عصبانیت دشمنان و منافقان و البته واکنش همراه با انفعال و عقب‌نشینی آنها را به همراه داشت و سوم باعث بیداری عده‌ای شد که در چند ماه گذشته در تحلیل و بررسی اوضاع ایران تا حدودی دچار شک و تردید شده‌ بودند.

این حماسه بزرگ، بدون شک باشکوه‌ترین و بزرگترین اجتماع و راهپیمایی سراسری مردم ایران در 30 سال گذشته بود. در این مساله هیچ شک و تردیدی وجود ندارد. گواه این ادعا خود مردم ایران هستند که این حماسه بزرگ را خلق کردند. در بسیاری از شهرهای کوچک و بزرگ به ویژه تهران و قم، خود مردم شاهد هستند و تایید می‌کنند که تاکنون چنین اجتماع بزرگی را ندیده‌ بودند.

این حماسه مردمی، البته با واکنش‌های جالب و مضحکی از سوی مخالفان داخلی و خارجی ما روبرو شد. آنها ابتدا سعی کردند جمعیت میلیونی مردم را زیر سوال ببرند و آنرا چیزی در حد راهپیمایی‌های معمولی و سنتی و یا حتی کمتر از آن قلمداد کنند، اما خودشان می‌دانستند که اشتباه می‌کنند. بنابراین برای توجیه این جمعیت عظیم، به توهین و تمسخر مردم ایران متوسل شدند و کارشان به جایی رسید که ملت ایران را ملتی گرسنه معرفی کردند که به خاطر یک ساندیس 100 تومانی به خیابان آمده است!

البته این اهانت مضحک ابتدا در سایت‌های متوهمی چون بالاترین ساخته شد و به تدریج به رسانه‌های غربی هم رسید. این مدعیان آزادی بیان و آزادی فکر و آزادی پوشش، آنقدر بدبخت بودند که حتی به تیپ و قیافه و لباس مردمی هم که در این راهپیمایی شرکت کرده بودند، گیر دادند و به آنها هم توهین کردند. این بیچاره‌ها آنقدر احمق هستند که نمی‌دانند همین واکنش همراه با اهانت آنها، بزرگترین دلیل حقانیت مردم و اثبات حضور میلیونی مردم ایران است. چرا که اگر جمعیتی در کار نبود، به این همه توهین و دروغ هم نیازی نبود!

در اینجا تنها به یک نمونه از نوشته‌های این جماعت اشاره می‌کنم که به یک میلیون نفر رضایت داده! خودتان متن نوشته و  نظرات اهانت آمیز آنرا بخوانید و ببینید بعضی‌ها تا چه اندازه خودفروخته هستند که حاضرند به هموطنان خود اهانت کنند! (لطفا روی تصویر کلیک کنید)

البته ما هیچ نیازی به تعریف و تمجید شبکه‌های خارجی و دشمنان نظام نداریم. ما به دنبال این نیستیم که شبکه‌ی بی‌بی‌سی و العربیه و صدای آمریکا، جمعیت میلیونی ما را نشان بدهد و از ما تعریف کند. ما از این همه توهین و اهانت که به فهم و شعور مردم ایران می‌شود، تعجب نمی‌کنیم. اتفاقا اگر از ما تعریف می‌کردند، تعجب می‌کردیم…

همان طور که در ابتدای این مطلب نوشتم، سومین نتیجه حضور میلیونی و حماسه مردمی 9 دی این بود که عده‌ای را از شک و تردید و تحلیل‌های چند ماه گذشته نجات داد. چند ماهی بود که برخی از عناصر سیاسی برای جبران شکست‌های انتخاباتی و برای رسیدن به اهداف خود، القا می‌کردند که مملکت دچار انشقاق و دوپارگی شده است. این افراد به اصطلاح نخبه با توجه به نفوذی که احیانا در ارگان‌های کشور و ارکان نظام دارند و با استفاده از تبلیغات و جوسازی‌ رسانه‌ای، در صدد القای این توهم بودند که اوضاع مملکت بهم ریخته و بخش زیادی از جمعیت ایران، ناامید و ناراضی شده‌اند و از نظام بریده‌اند! سپس با این پیش‌فرض‌های توهمی می‌خواستند بر فضای ذهنی برخی دلسوزان و بزرگان دینی و مذهبی حوزه و دانشگاه تاثیر بگذارند و آنها را با خود همراه کنند. کما اینکه در ابتدا تا حدودی هم موفق شدند و برخی از دلسوزان نظام و انقلاب را که به حق نگران اوضاع بودند، دچار شک و تردید کردند. این مساله در چند ماه گذشته به وضوح مشخص بود و برخی از دلسوزان نظام نمی‌توانستند از این فضای توهمی که دیگران برایشان ساخته بودند، بیرون بیایند. حماسه 9 دی، این حباب توهم را شکست!

چرا که این عده با چشم خود حماسه عظیم مردمی را دیدند و به یکپارچه بودن مردم ایران، ایمان آوردند. اگر تا دیروز به حق نگران دو پاره شدن مردم ایران بودند، نگرانی‌شان رفع شد و فهمیدند که مشکل جای دیگری است! و دقیقا به همین خاطر بود که بسیاری از بزرگان دینی و مذهبی و مراجع و علمای ما، بلافاصله به این حقیقت روشن اشاره کردند و حضور مردم را در حماسه نهم دی، بسیار باشکوه توصیف کردند و آنرا خونی تازه برای حیات انقلاب دانستند.

به هرحال چند روزی از آن روز بزرگ و خاطره انگیز می‌گذرد. مردم ایران با هر تیپ و قیافه و سلیقه و اعتقادی، برای دفاع از نظام و انقلاب و امام و رهبری، به صحنه آمدند. حتی بسیاری از آدمهایی که چند ماه پیش به نتیجه انتخابات  هم معترض بودند، آنها هم آمدند، چرا که دیگر بحث انتخابات مطرح نبود. اگر در روزهای بعد از انتخابات، بسیاری از معتقدان به نظام  به خاطر شور و احساسات انتخاباتی به خیابان ‌آمدند، امروز دیگر به خاطر شعور و درک واقعیات به خیابان می‌آیند. آیا این توهین و اهانت به فهم و شعور مردم ایران و رای دهندگان به میرحسین موسوی نیست که ادعا کنیم همه حامیان وی هنوز هم  از اقدامات غیرقانونی او حمایت می‌کنند؟ مگر حامیان احمدی‌نژاد اچشم و گوش بسته ز همه تصمیمات او حمایت می‌کنند که دیگران چنین باشند؟!

نتیجه آنکه این حضور باشکوه نشان داد که درست در روزهایی که همه حرمت‌ها شکسته شد، مردم ایران زنده و بیدار هستند. در روزهایی که همه تعارفات کنار گذاشته شد و فضا چنان آشفته بود که هر کسی که مشکلی با نظام داشت، می‌توانست از فرصت بدست آمده استفاده کند و مشکلش را نشان بدهد و علیه نظام شعار بدهد، دیدیم که چنین نشد. کسانی در حماسه 9 دی به خیابان آمدند و از نظام و رهبری دفاع کردند که شاید از وضعیت معیشتی و مادی خود شکایت داشته باشند، اما آمدند. کسانی به خیابان آمدند که شاید از ما و امثال ما، برخوردهای ناشایستی هم دیده باشند، اما آمدند! کسانی به خیابان آمدند که شاید انتظارش را نداشتیم، اما آمدند. قدر این حضور آگاهانه و این حماسه باشکوه و این ملت بزرگ را بدانیم و شکرگزار آنها باشیم.

برگرفته از وبلاگ آهستان